(jest) na wierzchu

(jest) na wierzchu
{{stl_8}}{czyjeś} {{/stl_8}}(jest) na wierzchu {{/stl_13}}{{stl_7}}'ktoś ma rację, trafnie coś przewidział': {{/stl_7}}{{stl_10}}Nie miałeś racji – moje na wierzchu. Twoje zawsze musi być na wierzchu. Tym razem wasze, ich, rodziców na wierzchu. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • wierzch — m III, D. u; lm M. y 1. «górna lub zewnętrzna część, warstwa, powierzchnia czegoś, górny brzeg czegoś (w przeciwieństwie do dolnej lub wewnętrznej części, warstwy, powierzchni, dolnego brzegu)» Wierzch dłoni, stopy. Wierzch tkaniny, futra, buta.… …   Słownik języka polskiego

  • wierzch — 1. Chodzić pod wierzchem «o zwierzęciu, które jest przeznaczone do jeżdżenia na nim»: Dorodny koń. Kiedyś nawet pod wierzchem chodził. W. Myśliwski, Sad. 2. Coś wyszło, wypłynęło itp. na wierzch «coś stało się jawne»: (...) prawda, kiedy wychodzi …   Słownik frazeologiczny

  • być — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk XIIa, jestem, jest, są, będę, będzie, bądź {{/stl 8}}{{stl 7}}I {{/stl 7}}{{stl 8}}w funkcji samodzielnej {{/stl 8}}{{stl 7}}: {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} istnieć, żyć, występować …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wierzch — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. wierzchu {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zewnętrzna warstwa, powierzchnia czegoś, górna część, górny brzeg czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wierzch płaszcza, kołdry, kożucha.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • być — ndk jestem, jesteś, są, będę, będziesz, będą, bądź, był I w funkcji samodzielnej «zajmować pewne miejsce w rzeczywistości» 1. «mieć byt, istnieć, żyć» Cichy, jakby go nie było. Pomnik jest do dzisiaj. Nie było cię jeszcze na świecie. Był sobie… …   Słownik języka polskiego

  • nasz — nasi, odm. jak przym. «zaimek dzierżawczy odpowiadający zaimkowi osobowemu my» a) «oznacza, że to, co jest wyrażone przez rzeczownik, do którego się odnosi, jest w posiadaniu, w użytkowaniu itp. zespołu osób, z których jedną jest mówiący, lub… …   Słownik języka polskiego

  • mój — + moja (ma), moje (me) D. m n mojego (mego), ż mojej (mej), C. m n mojemu (memu), ż mojej (mej), B. m=D. a. M., n=M., ż moją (mą), N. m n moim (mym), ż moją (mą), Ms. m n moim (mym), ż mojej (mej); lm M. m. os. moi, ż. rzecz. moje (me), D. moich… …   Słownik języka polskiego

  • twój — + twoja (twa), twoje (twe) D. m n twojego (twego), ż twojej (twej), C. m n twojemu (twemu), ż twojej (twej), B. m=D. a. M., n=M., ż twoją (twą), N. m n twoim (twym), ż twoją (twą), Ms. m n twoim (twym), ż twojej (twej); lm M. m. os. twoi, ż.… …   Słownik języka polskiego

  • prawy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, prawywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który znajduje się po stronie przeciwnej względem strony, gdzie jest serce; po stronie ręki, która jest dalej od serca : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wisieć — 1. pot. Coś wisi na kimś jak na kołku, jak na kiju, jak na wieszaku, jak worek «jakieś ubranie jest dla kogoś zbyt luźne, za obszerne, niedopasowane»: (...) siedział w chałupie około tygodnia. Nie był ciekaw świata. Dopiero w niedzielę, ubrany w… …   Słownik frazeologiczny

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”